O Concílio Vaticano II foi um dos eventos mais importantes da história da Igreja do século XX. Partindo de sua história e dos documentos aprovados pelos bispos conciliares, o pós-concílio caracteriza-se, nesses seus 40 anos, por um debate acalorado e por luta identitária sobre como ele deve ser recepcionado pela Igreja universal e pelas igrejas particulares. Dessa forma, o presente artigo tem como objetivo apresentar as principais linhas hermenêuticas do Vaticano II, apontando alguns autores e obras sobre a discussão.

Resumo O Concílio Vaticano II causou, com seus textos finais, grande comoção no interior da Igreja católica. Perpassado por lutas internas e conflitos doutrinais e ideológicos, os padres conciliares produziram textos calcados em certo "compromisso de pluralismo contraditório". Tal "compromisso" despertou grandes questões para o magistério e para os católicos, já que uma hermenêutica "correta" dos textos era exigida com o passar do tempo. Dessa forma, no período denominado de "pós-concílio", a luta pelos significados de seus textos continuou e ainda (...) hoje se faz sentir. Ao analisar os pontificados de João Paulo II e de Bento XVI, muitos historiadores e estudiosos tomam como marco de interpretação apenas o Vaticano II, ou seja, o que cada um deles foi e é em relação ao evento conciliar ou, muitas vezes, à imagem que fazem dele, esquecendo-se de que o próprio concílio encontra-se situado historicamente. Assim sendo, não enxergam nada mais que "reacionarismo" e "conservadorismo" de ambos os papas em relação ao concílio e seu pretenso "espírito". Interpretando-os dessa forma, assumem uma perspectiva temporal datada sobre a história da Igreja, correndo o risco de deixarem escapar a complexidade que marca o caminhar da Igreja no século XX. Palavras-chave: Igreja católica; Concílio Vaticano II; Hermenêutica.Vatican Council II has caused, with its final texts, a great commotion in the Catholic Church. With their internal fights, as well as doctrinal and ideological conflicts, the Council fathers have produced texts based on certain "contradictory pluralism commitment". Such "commitment" has raised huge questions for the teaching profession and for the Catholics, based on the fact that a "correct" text hermeneutics was required as time went by. Therefore, in the "post-Council" period, a fight for the meaning of the texts remained and is still felt today. Analyzing John Paul II's and Benedict XVI's pontificates, many historians and scholars take as an interpretation landmark only Vatican II, in other words, what each one was (and still is) in relation to the Council event, or often to the image made of it, forgetting that the Council itself is historically situated. Thus, they do not see anything else besides both popes' "reactionary" and "conservative" outlook concerning the Council and its alleged "spirit". With that interpretation, they assume a dated temporal perspective of Church history, running the risk of missing the complexity that sets the way for the 20that interpretation, they assume a dated temporal perspective of Church history, running the risk of missing the complexity that sets the way for the 20th-century Church. Key words: Catholic Church; Vatican Council II; Hermeneutics. (shrink)

RESENHA HEFT, James L. (Edited by). After Vatican II . Trajectories and hermeneutics. Grand Rapids: Eerdmans, 2012.

O objetivo central do artigo é apresentar alguns aspectos históricos sobre as relações entre a Igreja Católica Romana e os denominados “direitos humanos”. A Igreja, uma das instituições que mais sentiu os impactos da ascensão e consolidação do Estado liberal moderno, visto que não só sua doutrina era combatida, mas também e principalmente seu poder temporal, posicionou-se inicialmente de forma bastante crítica em relação aos “novos direitos” que surgiam, contrapostos a uma visão de mundo marcada particularmente pela noção de que (...) a ordem social deveria refletir política e juridicamente a ordem divina. Ao analisar algumas obras escritas no período imediato da Revolução Francesa e alguns documentos pontifícios do século XIX e XX, é possível observar que, desde a _Declaração dos Direitos do Homem e do Cidadão_ de 1789 até o pontificado de João XXIII, emergiram novas interpretações dos direitos humanos, um dos pontos fundamentais no qual a Igreja passa a dialogar com a modernidade política. Tendo isso em vista, o artigo, num primeiro momento, abordará, a partir de um perspectiva de longa duração, as raízes filosóficas do direito subjetivo, base fundamental do direito à liberdade de consciência e o contexto do surgimento do Estado liberal. Num segundo, as relações entre o catolicismo e os direitos humanos, os antagonismos e as aproximações, partindo de uma análise dos documentos magisteriais e também de obras de teólogos católicos que já naquele período buscavam pontes entre seus artigos e alguns pontos da doutrina cristã. (shrink)

Este artigo tem como objetivo visualizar a formação de um grupo católico brasileiro, o grupo que se forma em torno de Plínio Corrêa de Oliveira e sua suposta identidade “antimoderna”. Além de buscar rapidamente circunscrever o conceito de modernidade e historicizar sobre a gênese do grupo e de suas principais idéias, aponta algumas possibilidades teóricas para a leitura do aspecto identitário. O texto reflete pesquisa de mestrado intitulada “Entre a verdade e a sedução: um estudo sobre a inflexão católica ‘antimoderna’ (...) no Brasil”, que está sendo realizado junto ao Programa de Pós-graduação em Ciência da Religião da Universidade Federal de Juiz de Fora. Palavras-chave: Modernidade; Catolicismo; Identidade. ABSTRACT This article aims at visualising the formation of a Brazilian catholic group, that around Plínio Corrêa de Oliveira and his alleged ‘anti-modern’ identity. After a brief consideration of the concept of modernity and a short background of the group formation and its main ideas, it also points out some theoretical possibilities of reading the identity feature. The text results from a Master’s Degree research work entitled ‘Between truth and seduction: a study of the “anti-modern” catholic inflection in Brazil’, developed in the Programme of Postgraduate Studies of Religion Science in the Universidade Federal de Juiz de Fora (Federal University of Juiz de Fora, State of Minas Gerais). Key words: Modernity; Catholicism; Identity. (shrink)

Os debates sobre a recepção do Concílio Vaticano II se adensaram nas últimas duas décadas. No âmbito da historiografia, a reflexão sobre o lugar desse concílio na história do catolicismo contemporâneo e a discussão sobre as fontes e formas de captar a sua recepção dão seus primeiros passos. Passa-se da preocupação de se construir uma história do concílio propriamente dita, para o momento posterior, ou seja, a sua recepção. Para além de uma preocupação hermenêutica ligada às preocupações teológicas, os historiadores (...) da recepção conciliar abrem novos caminhos teóricos de análise, mas também metodológicos, buscando novas formas de abordar o fenômeno. Dessa forma, se deparam com novas fontes que podem colaborar em sua compreensão. Esse artigo tem como objetivo central discutir a possibilidade teórica que toma o concílio como um objeto de leitura por parte de certos atores, desenvolvendo assim o que chamamos de cultura conciliar: representações sobre o evento construídas por certos grupos e que trazem suas características próprias. Desenvolvemos o conceito a partir de uma aproximação com a História Cultural, particularmente aquela desenvolvida por Roger Chartier e oferecemos, no final do texto, um breve exemplo de como essa perspectiva pode ser utilizada, qual seja, no estudo das revistas teológicas. (shrink)

RESENHA: REIMER, Haroldo. Liberdade religiosa na História e nas Constituições do Brasil . São Leopoldo: Oikos, 2013. 120 p.

Resenha: DWORKIN, Ronald. Religion without God. Cambridge: Harvard University Press, 2013. 180p.

BERGOGLIO, Jorge; SKORKA, Abraham. Sobre el cielo y la tierra . Buenos Aires: Sundamerica, 2013, 174p.

Book reviews ROY-LYSENCOURT, Philippe. Les membres du Coetus Internationalis Patrum au Concilie Vatican II. Inventaire des interventions et souscriptions des adhérents et sympathisants. Liste des signataires d’occasion et des théologiens. Leuven: Peeters, 2014. 484 p.

Desde o século XIX o catolicismo foi assinalado por uma divisão interna advinda das demandas pastorais de como a Igreja Católica deveria se situar e responder aos novos desafios lançados pela modernidade. Uns entendiam que ela deveria dialogar com modernidade, abrindo-se àquelas perspectivas positivas do projeto moderno, outros negavam qualquer possibilidade de tal diálogo, vendo nos valores modernos apenas anticristianismo e perdição, defendendo o lançamento de anátemas aqueles que, possivelmente, se desviassem da ortodoxia. O Concílio Vaticano II (1962-1965) pode ser (...) compreendido como um campo de lutas simbólico-normativas, no qual estas duas tendências colocaram-se frente a frente nos inúmeros debates. Este artigo tem como objetivo principal apresentar brevemente a atuação de dois bispos brasileiros conservadores no concílio: D. Antônio de Castro Mayer e D. Geraldo de Proença Sigaud (1962-1965). Para tanto, apresentaremos algumas das principais intervenções dos bispos na assembleia conciliar, chamando atenção para os temas em que travaram maior combate, como liberdade religiosa, liturgia e organização hierárquica da Igreja.Since the 19th century Catholicism has been marked by internal divisions arising from the pastoral demands of how the Catholic Church should position itself and deal with the new challenges launched by modern times. Some people understood that the Catholic Church was supposed to evolve with modern times and open itself to new perspectives related to the modern project. Others denied any possibility of dialogue with the modern times and believed that modern values would encourage scepticism and anti Christianity, defending also the excommunication of those who deviate from orthodoxy. The Second Vatican Council (1962-1965) can be understood as a symbolic-normative battle field, in which two divergent positions are in continuous confrontation. This article aims to briefly present the opinions of two Brazilian conservative Bishops in the Council: D. Antônio de Castro Mayer and D. Geraldo Proença Sigaud (1962-1965). For this purpose, the main points made by the Bishops at the Conciliar Assembly, will be outlined. Therefore, the focus of the article will be on the more controversial themes discussed at that time, such as religious freedom, liturgy and hierarchical Church organization. Keywords: Brazilian bishops. Catholic conservatism. Second Vatican Council. Coetus Internationalis Patrum. (shrink)

Uma assembleia com as dimensões do Concílio Vaticano II necessariamente aglutinaria diversificadas correntes e perspectivas. No episcopado brasileiro a heterogeneidade também foi uma marca. Considerando tais dados, este artigo foi escrito com dois objetivos maiores: identificar transversalidades nas formas de pensar e agir de Proença Sigaud e Helder Camara, a partir dos temas propostos para o Concílio e analisar afinidades/convergências e oposições/divergências existentes entre as suas posições, respectivamente conservadoras e progressistas, sobretudo a partir das respostas que elaboraram às consultas solicitadas (...) na fase antepreparatória; perpassando o trabalho, há discussões remetendo aos grupos a que se associaram e às articulações estabelecidas, bem como aos seus epistolários e questões neles tratadas. Baseado em pesquisas bibliográfica e documental – realizada, esta, nos arquivos do Instituto Dom Helder Camara e da Cúria Arquidiocesana de Diamantina – com o artigo foi possível reforçar o entendimento de que a diversidade de perspectivas doutrinais e pastorais é fato inconteste, ainda que salvaguardada a unidade; outrossim, a transversalidade evidenciou, a partir da abordagem de temas sociopolíticos e religiosos, a existência de preocupações semelhantes que implicavam, nas posições majoritariamente antagônicas dos dois, igual empenho pela adoção de medidas, ainda que habitualmente díspares, no tocante à forma de analisá-los e enfrentá-los. (shrink)

Este projeto terá como premissa, traduzir os ensaios publicados entre 1887-1914 que tratam acerca da temática do _fato religioso_ e seus desdobramentos específicos na configuração das sociedades; leia-se aqui, desde seus fundamentos mais gerais até sua intrínseca correlação com o dinâmica da _moral_ (condição ultíssima para a determinação modal das _consciências coletivas_, e respectivamente, suas _solidariedades_). Com efeito, a primeira publicação que faremos será o _Curso sobre as Origens da Vida Religiosa _(1907), no qual Durkheim pretende estabelecer as definições essenciais (...) do conceito de religião, e seus principais atributos estruturais; ou seja, aquilo que se predica da correlação intrínseca entre o sagrado e o profano. (shrink)

OLIVEIRA, Ibraim Vitor de. Arché e Telos. Niilismo filosófico e crise da linguagem em Fr. Nietzsche e M. Heidegger. PANASIEWICZ, Roberlei. A virada hermenêutica da teologia e o pluralismo religioso: um estudo sobre a contribuição da Teologia Hermenêutica de Claude Geffré à Teologia das Religiões. CALDEIRA, Rodrigo Coppe. O influxo ultramontano no Brasil e o pensamento de Plínio Corrêa de Oliveira. SILVA, Antônio Francisco da. Álvaro Negromonte: modernidade, religião e educação. Uma tentativa de aproximação entre o público (...) e o privado, na educação brasileira. (shrink)

Entrevista realizada em outubro de 2023 por Rafael Cordeiro Silva, Ana Paula de Ávila Gomide, João Paulo Andrade Dias, Victor Hugo de Oliveira Saldanha e concedida a Educação e Filosofia para publicação no v. 37, n. 81, p. 1727-1740, set./dez. 2023, como parte integrante do Dossiê Teoria Crítica 100 Anos organizado por Prof. Dr. Rafael Cordeiro Silva, Prof. Drª. Ana Paula de Ávila Gomide e Prof. Dr. Sertório de Amorim e Silva Neto, e também publicado nesta mesma (...) edição. (shrink)

This chapter discusses about Ethics & adopts the explanation of the term which Prof. Moore has given in his book Principia Ethica. The author explains Ethics is the general enquiry into what is good. The chapter presents some phrases which will get a rough idea as to what it is that Ethics is concerned with. Ethics, so far as it springs from the desire to say something about the ultimate meaning of life, the absolute good, the absolute valuable can (...) be no science. What it says does not add to our knowledge in any sense. But it is a document of a tendency in the human mind which author personally cannot help respecting deeply. (shrink)

Having read Prof. Housman's article in the Classical Quarterly of October 1907, it seemed to me worth while, when I was in Madrid last year, to examine the MS of Manilius, Matritensis 31, in those places where Prof. Housman notes that the testimony of Loewe and of Mr Ellis disagree, with the result that I have found Loewe's account of the reading, as given by Prof. Housman, to be correct in all places except the following.

That family of Manilius' MSS which is now usually called the second, and is designated by the letter β, made its first decisive entrance into criticism in the year 1739. The early vulgate had shaped itself out of hybrid copies in which the tradition of the two families α and β was indistinguishably blended; one good and ancient representative of α, the Gemblacensis, was brought into employment by Scaliger in 1600: but the testimony of β was never disengaged and isolated (...) until Bentley's edition made public the readings of the Leyden codex Vossianus 390. The next member of the family to emerge was Matritensis M 31, discovered in 1879 by Gustav Loewe and brought to general notice in the middle of 1893 by the simultaneous publication of two papers,—one by Mr Breiter in the Neue Jahrbuecher vol. 147 pp. 417–423, one by Prof. Ellis in Hermathena no. xix pp. 261–286. Two other MSS closely akin to this, Vrbinates 667 and 668 in the Vatican library, containing the first 82 verses of the poem, which the Matritensis has lost, are employed in an edition of Book i which I published in 1903. (shrink)

In recent times, a previously unchallenged and longstanding communis opinio concerning the extant manuscript tradition of Valerius Flaccus' Argonautica has been shattered by Prof. W.-W. Ehlers in his revelation that the fifteenth-century Laurentianus plut. 39.38, L, written by the Florentine scholar, Niccolò Niccoli, is independent of the much exalted oldest witness, Vaticanus Latinus 3277, V, copied in Fulda in the second quarter of the ninth century. With equally silent subservience to the hazardous and now discredited principle, vetustissimus et optimus, (...) second place in the tradition had commonly been given to a manuscript of similar age to that of V, namely S, discovered in 1416 at the monastery of St. Gall by three humanist scholars, Poggio Bracciolini, Cencio Rustici and Bartolomeo da Montepulciano, and subsequently lost, except through reconstruction from six extant fifteenth-century apographa, each instantly recognizable from the fact that they contain only 1.1–4.317. Between V and S, however, as Ehlers and others before him have argued, a common exemplar, a, must be deduced to exist. (shrink)

Neither Prof. Ellis in his Appendix Vergiliana nor Prof. Vollmer in his edition of the same , though the latter gives a long list of MSS, makes any mention of a Luxemburg MS containing the Moretum. The MS is numbered 27 , is of the twelfth century, and was formerly in the library of a monastery at Orval . The Luxemburg collection is not as well known as it ought to be. A catalogue of the MSS was published (...) in 1894 by the then custodian N. van Werveke, but the small number of copies issued does not seem to have fallen into the hands of those most interested. I have to thank the present librarian, Dr. d'Huart, for his kindness to me on the occasion of my recent visit to the library. (shrink)

Gayretimin bir kısmı bilim dünyasına hizmet, ama diğer çok mühim bir gayesi ise; koskoca bir İslam aleminin yitirmiş olduğu kendine hürmeti, güveni ve insanlık tarihindeki yerini hatırlatmak, kaybettiklerini inşa etmek içindir. Prof. Dr. Fuat Sezgin Prof. Dr. Fuat Sezgin anısına ithaf ettiğimiz Felsefe ve Din Bilimleri Özel Sayımıza hoşgeldiniz. Prof. Dr. Fuat Sezgin, 24 Ekim 1924 tarihinde Bitlis’te dünyaya gelen Fuat Sezgin, il-kokulu Doğubayazıt’ta, ortaokul ve liseyi ise Erzurum’da bitirdikten sonra 1943 yılında İstanbul’a geldi. İstanbul Üniversitesi şarkiyat (...) (Doğu bilimi) Araştırmaları Enstitüsü’nde ünlü Alman şarkiyatçı Prof. Dr. Hellmut Ritter’in (1892-1971) öğrencisi olan Sezgin, Ritter’in tavsiyesi üzerine İslâm bilimlerine yöneldi. 1951’de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakülte-si’den mezun olduktan sonra Arap Dili ve Edebiyatı alanında “Buhârî’nin Kaynakları Hakkın-da Araştırmalar” başlıklı teziyle doktorasını tamamladı. Bu çalışmasıyla, hadis kaynağı olarak İslâm kültüründe önemli bir yere sahip olan Buhârî’nin sözlü kaynaklar yerine yazılı kaynaklara dayandığı tezini ortaya attı. Doçent unvanını 1954 yılında alan Sezgin, 1960 askeri darbesinin ardından üniversi-telerden uzaklaştırılan 147 akademisyen arasında kendi adının da bulunması üzerine 1961’de Türkiye’den ayrıldı ve çalışmalarına Goethe Üniversitesi’nde (Frankfurt) devam etti. Câbir bin Hayyân hakkında hazırladığı ikinci tezini 1965’te Goethe Üniversitesi Doğa Bilimleri tarihi Enstitüsü’ne sunan ve bir yıl sonra profesörlüğe yükseltilen Sezgin, aynı yıl kendisi gibi şarkiyatçı olan Ursula Sezgin ile Evlendi. Alanında şimdiye kadar yazılan en kapsamlı eser kabul edilen Geshichte des arabisc-hen Schrifttums (Arapça Yazma Eserler Literatürü Tarihi) başlıklı kapsamlı eserinin ilk cildini 1967’de yayımlayan Sezgin, 1978’de Kral Faysal İslâmi İlimler Ödülü’ne lâyık görüldü. Bu ödül nedeniyle kendisine takdim edilen maddi desteği değerlendirerek 1982’de Goethe Üniversitesi Arap-İslâm Bilimleri Tarihi Enstitrüsü’nü, ertesi yıl ise bu enstitü bünyesinde, tarih boyunca Müslüman bilim insanlarının icat ettiği 800’den fazla bilimsel alet ve düzene-ğinin modellerinin sergilendiği İslam Bilim ve teknoloji Müzesi’ni kurdu. Bu müzenin bir benzerini 2008 yılında istanbul’da kuran Sezgin, 2010 yılında Prof. Dr. Fuat Sezgin İslam Bilim Tarihi Araştırmaları Vakfı’nın kuruluşuna öncülük etti. Kahire Arap Dili Akademisi, Şam Arap Dili Akademisi, Fas Rabat Kraliyet Akademisi, Bağdat Arap Dili Akademisi, Türkiye Bilimler Akademisi şeref üyeliği de dâhil olmak üzere çok sayıda ödül ve nişana layık görülen Sezgin’e; Erciyes Üniversitesi, Atatürk Üniversitesi, Süleyman Demirel Üniversitesi ve İstanbul Üniversitesi tarafından fahri doktora unvanları verildi. Frankfurt am Main Goethe Plaketi, Almanya Üstün Hizmet Madalyası, İran İslâmi Bilimler Kitap Ödülü ve Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü ile taltif edildi. Prof. Sezgin’in öncülüğünde kurulan İstanbul İslâm Bilim ve teknoloji tarihi Müzesi, Kültür ve Turizm bakanlığı 2016 özel Ödülü’ne lâyık görüldü. Arapça, Süryanice, İbranice, Latince ve Almanca başta olmak üzere 27 dil bilen Prof. Dr. Fuat Sezgin, 30 Haziran 2018’de İstanbul’da vefat etti ve Gülhane Parkı’ndaki İstanbul İslâm Bilim ve teknoloji tarihi Müzesi’nin bahçesine defnedildi. Vefatının ardından, 2018/6 sayılı Cumhurbaşkanlığı genelgesi ile 2019 yılı “Prof. Dr. Fuat Sezgin Yılı” olarak ilân edildi. Cumhurbaşkanlığı genelgesinde "İslam kültür ve medeniyetinin daha iyi anlaşılmasını sağlamak ve onu yeni nesillere en doğru şekilde aktarmak amacıyla yapılacak söz konusu çalışmalara ilgili tüm kamu kurum ve kuruluşlarınca her türlü destek ve katkının sağlanması hususunda gereğini rica ederim." İfadelerine yer verilerek Fuat Sezgin’in ülke sathında anlatılması ve düşüncelerinin anlaşılması için çeşitli faaliyetlerin yürütülmesi istenmişti. Koordinasyon Merkezi olarak da Kırıkkale Üniversitesi seçildi Dünyanın önde gelen bilim tarihçilerinden olan, İslam Bilim Tarihi alanındaki çalışmaları bulunan Prof. Dr. Fuat Sezgin’i gelecek nesillere tanıtmak, fikirlerini anlatmak amacıyla Sivas Cumhuriyet Üniversitesi tarafından da birçok faaliyet yapıldı. Dünyanın önde gelen bilim tarihçilerinden Prof. Dr. Fuat Sezgin’e, İslam Bilim Tarihi alanındaki çalışmalarından dolayı Üniversitemiz tarafından “Fahri Bilim Doktoru” unvanı verildi. Prof. Dr. Sezgin’e fahri bilim doktoru unvanı verilmesi dolayısıyla Üniversitemiz Kül-tür Merkezi’nde düzenlenen tören İstiklal Marşımızın okunması ve saygı duruşuyla başladı. Programa Rektörümüz Prof. Dr. Alim Yıldız, Sivas Belediye Başkan Yardımcısı Ah-met Özaydın, Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Musa Uzun, öğretim elemanları ve öğrenciler katıldı. Rektörümüz Prof. Dr. Alim Yıldız yaptığı açış konuşmasında, "İnsanlara İslam bilimlerinin gerçeğini tanıtmak, benlik duygularını olumsuz etkileyen yanlış yargılardan onları kurtarmak ve ferdin ehemmiyetine olan inancı kazandırmak amacıyla İslam Bilimi Tarihi araştırmalarına adanmış bir ömürdür Prof. Dr. Fuat Sezgin Hocamız. Öyle büyük bir otoritedir ki onu anmadan, onun hazırladığı eserlere bakmadan, bilim tarihiyle, İslam tarihiyle ilgili ortaya bir şeyler sunabilmek çok zordur. Bilim tarihinin en çalışkan, en birikimli bilim insanlarından biridir. İslam tarihine, İslam düşüncesine, İslami eserlere ve bilim dünyasına vermiş olduğu katkılarıyla bir medeniyet kâşifi, eşi bulunmaz bir değer ve ‘darbeler neden kötüdür’ sorusunun mücessem cevabıdır Prof. Dr. Sezgin. Bizim medeniyet ve kültürümüzde kültür, sanat ve beşerin, Yaratıcının her eserinde müşahede ettiği güzellikleri, çeşitli yol ve yöntemlerle ortaya koymasının vasıtasıdır. Bilgiyi hikmetle taçlandırıp irfana ulaştırmadıkça hiçbir şeyi yerli yerine oturtamayız." dedi. Konuşmanın ardından Rektör Yıldız, 93 yaşındaki Prof. Dr. Fuat Sezgin’e cübbe giydirdi. Daha sonra Sezgin katılımcılara ‘Arap İslam Tarihinden Bazı İzlenimler’ konulu ders verdi. Prof. Dr. Fuat Sezgin, “İnsanların bilgi tarihi ile ilgili verileri yazılı olarak kaydetme gayreti, politik tarihe olana nispetle tesadüflere ve keyfi değerlendirmelere göre çok geri zamanlarda oldu. İslam bilim tarihi yüksek ve kaliteli görüşleri yansıtır. Bunları burada sunamayacağım. Birçoğunu Arap-İslam tarihi adlı kitabımın bugüne kadar çıkmış olan 17. cildinde kaydetmeye çalıştım. Onu İstanbul’da Gülhane Parkı’nda İslam Tarihi Araştırmaları Vakfı yayınları arasında bulabilirsiniz.” dedi. Prof. Dr. Sezgin “Bilimler tarihinin verilerini değerlendirmekte, yaşanılan zamanın etüt şartını gözden kaçırılmasının esas olması gerektiğini anladım ve henüz kitabımı yazma-ya başlamadan rastladığım Fransız Coğrafya tarihçisi Joseph Toussaint Renaud (1795-1867)’un şu sözleri beni çok etkilemişti. “Tesadüf teknik ve sanatın ilerlemesinde çok büyük bir rol oynamaz. İnsanlar buluşlarında devamlı bir şekilde birden bir sıçrayışla değil, adım adım hareket eder. Her zaman aynı hızda değil, fakat devamlı olarak insan icat etmez. Olanı ilerletir.” ifadelerine yer verdi. Konuşmasının sonunda Prof. Dr. Sezgin, “Benim 65 yıldır yaymaya çalıştığım Arap İslam bilimleri tarihi hemen hemen her gün beni hayata bağladı. İslam dünyasında büyük bir hızla ilerleyen bilimler MS. 8. yüzyıldan itibaren Fransa ve İngiltere’ye diğer taraftan 10 ve 11. yüzyıldan itibaren Sicilya’ya ve İtalya’ya 9. yüzyıldan itibaren Bizans’a ulaştılar. Avrupa-lılar teknik bilimleri diğer bilimlere nazaran daha kolay anlıyor ve alabiliyorlardı. Bu anlam-da onlar 16. yüzyılda bazı yönlerde Müslümanlara ulaşmaya hatta onları geçmeye başladılar.” ifadelerini kullandı. Programın sonunda Rektörümüz ve Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Musa Duman, Prof. Dr. Fuat Sezgin’e tezhipli bir tablo hediye ettiler. 2019 Prof. Dr. Fuat Sezgin Yılı kapsamında Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Merkezî Kütüphanesi’ne Prof. Dr. Fuat Sezgin’in ismi verildi. Ayrıca Üniversitemiz Rektörlüğü tarafından düzenlenen 5’inci Hazan Şiir Dinletisi Sezgin anısına ithaf edilmiştir. 2019 yılının Haziran ayı içerisinde ise Üniversitemiz Rektörlüğü öncülüğünde ve İlahiyat Fakültesi Dekanlığınca ile Sivas Merkez Ulu Cami’de merhum Prof. Dr. Sezgin için Kur’an-ı Kerim tilaveti ve Mevlid-i Şerif programı gerçekleştirilmiştir. Son olarak üniversitemiz rektörlüğü tarafından desteklenen ve Sivas Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi tarafından yayımlanan Cumhuriyet İlahiyat Dergisi’nin 23. Cilt 3. Sayısı (Felsefe ve Din Bilimleri Özel Sayısı) Prof. Dr. Fuat Sezgin anısına ithaf edilmiştir. Felsefe ve Din Bilimleri alanından birçok güncel ve ilgi çekici araştırmayı bir araya getirdiğimiz sayımızı sizlere sunmaktan heyecan ve mutluluk duyuyoruz. Bize emanet edi-len değerli çalışmaları uluslararası alana taşımak için geniş bir ekiple tüm gayretimizi gösterdiğimizi ifade etmek isteriz. Yeni sayımızda başta makale sahibi değerli bilim insanlarımıza, yayın, danışma ve hakem kurullarımıza, Rektörlüğümüz Basımevi personeline ve özellikle dergimizin yayın aşamasında yadsınmaz emekleri olan alan editörlerimiz Dr. Öğr. Üyesi Adem Çiftçi, Arş. Dr. Öğr. Üyesi Gör. Fatma Kurttekin, Arş. Gör. Maruf Çakır, Arş. Gör. Alper Ay, Arş. Gör. Esma Güneş, Gör. Bayram Ünce, Arş. Gör. Sena Kaplan, Arş. Gör. Gülistan Aktaş,Arş. Gör. Hamit Demir Arş. Gör. Merve Yetim, Arş. Gör. Rukiye Göğen, Arş. Gör. Ömer Faruk Özbek, Arş. Gör. Salime Bera Kemikli, Arş. Gör. Naim Yaman, Arş. Gör. Sema Tombul, Arş. Gör. Nurgül Akdoğan, Arş. Gör. Ayşe Mine Akar, Arş. Gör. İlknur Bahadır ile Arapça dil editörü Prof. Dr. Ömer Faruk Yavuz ve İngilizce dil kontrolü sorumluluğunu üstlenen alan editörlerimiz Dr. Miyase Yavuz Altıntaş, Uzm. Zeynep Yücedoğru, Dr. Öğr. Üyesi Zuhal Ağılkaya Şahin, Dr. Metin Güven ve Dr. Kenan Tekin’e teşekkür ederiz. Dergimizin 23. Cilt 2. ve 3. Sayı (Özel Sayı)’larından itibaren Yazı İşleri Müdürü olarak Dr. Ahmet Çelik’in görevlendirildiğini bildirir kendisine yeni görevinde başarılar dileriz. Önceki sayılarımızda dergimizin Yazı İşleri Müdürlüğünü ifa eden Doç. Dr. Ali Yılmaz’a teşekkürlerimizi sunarız. 15 Haziran 2020’de yayınlanacak bir sonraki sayımız için makale kabul tarihlerinin yayın kurulumuz tarafından 1 Ocak- 15 Mart olarak değiştirildiğini hatırlatır çalışmalarınız-da kolaylıklar dileriz. (shrink)

In an article recently published in this journal Prof. David F. Hult argues that a distich absent from Paris, Bibliothèque Nationale, MS fonds français 794 , is superfluous to a proper understanding of Chrétien de Troyes's Le Chevalier de la Charrette . Quite possibly, Hult argues, it represents a scribal accretion that can make no irrefutable claim to be indispensable to a modern scholarly edition of this text. The distich in question was printed by Wendelin Foerster in his edition (...) of the Charrette . Here is Foerster's text. (shrink)

In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:Minding Brain Injury, Consciousness, and Ethics: Discourse and DeliberationsJoseph J. Fins (bio) and James Giordano (bio)The annual John Collins Harvey Lecture at the Georgetown University’s Pellegrino Center for Clinical Bioethics is a forum for addressing contemporary topics at the intersection of medicine and bioethics. This year, in marking the decadal anniversary of the launch of the Brain Research through Advancing Innovative Neurotechnology (BRAIN) Initiative, the Harvey Lecture provided an (...) interactive discussion with renowned clinician, researcher, scholar, and author, Joseph J. Fins, MD—who is the E. William Davis, Jr., MD Professor of Medical Ethics, Chief of the Division of Medical Ethics, and a Professor of Medicine at Weill Cornell Medical College—conducted by James Giordano, PhD, MPhil—who is a Professor of Neurology and Biochemistry, and Chief of the Pellegrino Center’s Neuroethics Studies Program at the Georgetown University Medical Center. The discourse focused upon the topic of covert consciousness, and the ways in which current and developing brain science technologies, together with revised practices of medicine, in general, may afford new opportunities in patient care, but may also give rise to issues, questions, challenges, and opportunities for neuroethics.Prof. James GIORDANO:Prof. Fins, your most recent book, Rights Come to Mind: Brain Injury, Ethics, and the Struggle for Consciousness (Fins 2015), addresses your ongoing work to employ current and emerging neurological approaches to reveal conscious functions in patients with profound brain injury and disease. To be sure, the destination—if you will—is to talk about covert consciousness. But in commencing this discussion, I’d like to propose a route, which traces your professional journey to this point in your career, and how it led you on your search to reveal consciousness in those patients who lack expressive capability. You went into palliative care first, and that brought you to where you are today. [End Page 227]Prof. Joseph J. FINS:First, let me thank you and the Pellegrino Center for the honor of giving the John Harvey Collins Lecture in such an interactive manner. The forefront of neurological care—and the neuroethical issues and methods focal to such practice—wasn’t what I initially intended to do professionally, but I think that therein is a good lesson for young people’s career aspirations. Simply put, one doesn’t always know where they’ll end up at the beginning of the journey, and as Kierkegaard said, life is lived forward, but is understood backwards (Kierkegaard 1843).In the nineties and the early 2000s, I was trying to help improve the quality of care of people at the end of life, and I wrote a book, entitled The Palliative Ethic of Care: Clinical Wisdom at Life’s End (Fins 2006), in which I addressed notions of phronesis—practical wisdom—in integrating theory and practice toward improving how people die. I became interested in the Quinlan case (Quinlan 1976), and the right to die, and around the same time, I ran into a colleague of mine at Cornell: Dr. Nicholas D. Schiff. Dr. Schiff is a neurologist, who was a protégé of Fred Plum, who was the originator of the concept of the vegetative state with Bryan Jennett, back in 1972. Fred was both of our teachers here at Cornell. Niko (Dr. Schiff) was interested in patients with disorders of consciousness, and was beginning to envision doing work—that ultimately, we did—using deep brain stimulation (DBS) to try to treat patients in the minimally conscious state, a category that was subsequently codified in 2002.I realized that a whole population of people—with these disorders of consciousness—had been somewhat marginalized, and their neglect essentially devolves back to the considerations of the right to die. The right to die was established in the Quinlan case because Judge Hughes—the presiding chief judge of the New Jersey Supreme Court—talked about Ms. Quinlan’s loss of a cognitive, sapient state as being the moral warrant for her right to die, given the fact that it was viewed as a futile situation. I recognized, over the ensuing years—from my background in palliative and end-of-life care—[1] that we had over-generalized notions of futility... (shrink)

In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:80 HISTORY OF PHILOSOPHY AVERROES' Quaesitum ON ASSERTORIC (ABSOLUTE) PROPOSITIONS UNTIL 1962 ONLY ONE logical work of Averroes existed in print in the original Arabic? At this late date, D. M. Dunlop published the Arabic text of the short tract by Averroes on the modality of propositions with which we shall be concerned here.' The text published by Professor Dunlop forms part of a collection of treatises by Averroes (...) which has long been known to exist in the immensely valuable collection of Arabic manuscripts of the Escorial Library, near Madrid.' The collection is simply entitled Mas~'il (Questions),' faithfully reflected in the rubric of Quaesita under which several of these treatises are given in Latin versions in the sixteenth-century editions of.4ristotelis Opera cure.4verrois Commentariis. The particular treatise published by Prof. Dunlop deals with the problem of the relationship of assertoric propositions to the modalities of possibility and necessity. This treatise has been accessible for over four centuries in two printed Latin versions, made in Renaissance times from medieval Hebrew translations. The earlier of the Latin versions was made by a Jewish scholar, Ella del Medigo, for the Renaissance luminary Giovanni Pico della Mirandola, and was printed in the very rare Aldine incunabulum edition of the Quaesita Averrois in librum priorum (analytiorum Aristotelis) (Venice, 1497). A second Latin translation was made by Abraham de Balmes (d. 1523): and printed in several editions of the Juntine Latin Aristotle (Venice, from 1590): From these versions the main substance, at any rate, of Averroes' xMaurice Bouyges, ed., Averroes: Talkh~ Kitdb al-Maqouldt ("Middle Commentary on Aristotle 's Categoriae") Beyrouth, 1932 (-- Vol. IV of Bibliotheca Arabica-Scholasticorum, S6rie Arabe). sD. M. Dunlop, "Averroes (Ibn Rushd) on the Modality of Propositions," Islamic Studies (Journal of the Gentral Institute of Islamic Research, Karachi), Vol. I (1962), 23-34. sMichael Casiri, Bibliotheca Arabico-Hispana Escurialensis (2 vols., Madrid; 1760, 1770), No. 629; Hartwig Derenbourg, Les Manuscrits Arabcs de l'Escurial (3 vols., Paris; 1884, 1903, 1928), No. 632. ' Prof. Dunlop states that "another copy" of the Masa'il (presumably made from the Escorial MS?) exists in the Biblioteca Nacional in Madrid (No. 102 in the catalog of Robles). For information about this translator, see Bayle's Dictionary, art. "BALMIS, Abraham de," where note (B) describes some complaints about his translations from Hebrew to Latin. (I owe this reference to Prof. Richard Popkin.) Note (I) of Bayle's article on "AVERROES" gives some data concerning the Renaissance translations of Averroes, citing inter alia the opinion expressed by Keckermann in his PraecognitisLogicis (II, 2, nb. 32): "How much all Philosophy is indebted to Averroes, can then only be known, when God shall raise up a Genius, who will free our Latin Translations of him from the unintelligible Barbarisms everywhere to be met with, and render him in That Language, in a style, at least tolerable, and intelligible, for the Use of Students in Philosophy." eAristotelis Opera cure Averrois Commentariis, Vol. I. The edition of 1562 is now readily accessible in a photoreprinting made in Frankfurt am Main in 1962, and contains the "Averrois varii generis quaesita in libros logicae Aristotelis, Abramo de Balmes interprete," pp. 75 verso--- NOTES AND DISCUSSIONS 81 Quaesitum has been determinable.' The present, reasonably literal translation of the Arabic text should facilitate the work of anyone wishing to form his own judgment about the character of the Latin versions of Averroes' logical treatises, or at any rate the not insignificant number of them that came from the pen of Abraham de Balmes. The Latin version in the present instance is, on the whole, literal to the point of obscurity. It is punctuated by occasional strange, and sometimes ludicrous renderings--as, for example, at 27:6, where "not used in the art of rhetoric" becomes "non uterent agricolae"l Occasionally the Latin incorporates a marginal explanation within the text (e.g., at 29:10), and sometimes it omits phrases of the Arabic text. In general, it is significantly more difficult to derive from the Latin than from the Arabic an exact idea just what it is that Averroes had in mind. Unquestionably the most interesting aspect of Averroes' treatise is the light it sheds... (shrink)

The Management Centre for Human Values (MCHV) along with the participants of the Post-Graduate Program for Executives (PGPEX) and the Oil and Natural Gas Corporation Limited (ONGC) on the occasion of the Golden Jubilee of the Indian Institute of Management Calcutta (IIMC) arranged a seminar on Socially Conscious Leadership, or the Lattice 2010, on 19 December 2010. The seminar debate on the role of Corporate Social Responsibility (CSR) in contemporary business makes for an interesting note that would befit the Journal (...) of Human Values (JHV). This is so because the invitees to the seminar, through their singular and idiosyncratic narration of experiences, have inevitably problematized the basic concepts of CSR itself. Concepts like ‘human values’, ‘ethics’, ‘social consciousness’ no longer exist as water-tight compartments of traditional or even autonomous sanctuaries of humane goodness. These concepts have been transformed from ‘value-adding’ propositions to ‘value-appropriating’ propositions, or in other words, social issues have become business issues. A wide spectrum of views coming from Gen. Bajwa, representing the army; Prof. Chaudhuri and Prof. Bhatta, representing administrative academia; Sri Salvi and Sri Tyagi, endorsing real-life CSR; Mr Ahir and Mr Rayaprolu, representing the corporate; Ms Vatsa and Ms Swami, representing NGOs; and Prof. Sarkar, Prof. Mohanty and Prof. Chatterjee, representing the academicians; along with the presence of Ms M. Bhattacharya from ONGC—all of them have aided and abetted in establishing the contemporary position of CSR as a successful and competitive business proposition. The note addresses the issues developed from their individual experiences and opinions, and attempts to establish, but on an individual level, an intellectual point of departure for an academic discussion of CSR that would initiate further potent research and theorization in this regard. (shrink)

O livro Ensaios de Filosofia da Ciência (2019) é uma coletânea de vários textos de Pierre Duhem escritos em diferentes momentos de sua vida. A obra foi organizada pela Associação Filosófica Scientiae Studia e conta com um profícuo ensaio introdutório escrito pelo tradutor, o prof. Dr. Fábio Rodrigo Leite. Cada ensaio possui seus próprios capítulos, porém, na subdivisão dessa coletânea, cada texto foi referido como um capítulo e seus capítulos postos como subcapítulos. No presente fichamento abordaremos o primeiro (...) capítulo, isto é, o ensaio “Algumas reflexões acerca das teorias físicas”, que, na verdade, trata-se de uma aula inaugural do curso de Física e de Cristalografia da Faculdade de Ciências de Lille ministrada por Duhem em 1892, no qual o filósofo apresenta uma síntese de sua concepção acerca da natureza do conhecimento científico. Esse ensaio, como atesta o tradutor, é um dos mais importantes desse proeminente filósofo da ciência e merece atenção para compreender a evolução do pensamento duhemiano. (shrink)

The article starts from an examination of the authorship of the ‘Geleitwort’, the programmatic statement which appeared in the Archiv für Sozialwissenschaft when it came under new editors in 1904. Recently scholars have begun to view it as an important text by Max Weber recovered from obscurity, but this is a mistake. Examination of major contemporary works by Weber and Werner Sombart – the obvious co-author – as well as the first public disclosure of an entirely new MS. by Weber, (...) show that in all probability the text was drafted by Sombart and then revised fairly lightly by Weber. This story of a combined, if unequal, authorship leads into two broader seams of intellectual history: the relationship between Weber and Sombart, and the history of the Archiv as a journal. An unusual starting point thus casts fresh and unexpected light on some of the most central figures and episodes in German social science at the beginning of the 20th century, not least Weber's seminal essay on “Objectivity” in social science. ☆ This paper relies on intellectual interchange and the generosity of colleagues to a quite unusual degree. I note three particular debts: to Prof. Friedrich Lenger, for a copy of Sombart's important 1897 essay on ‘Social Scientific Journals’; to Prof. Guenther Roth for letter transcripts bearing on the Archiv from and to Edgar Jaffé, and for showing me in draft his ground-breaking work ‘Edgar Jaffé and Else von Richthofen: a biographical essay based on the family archive of Christopher Jeffrey’ [hereafter ‘Biographical Essay]; and to Dr. Edith Hanke and Prof. Rainer Lepsius (on behalf of the Max Weber Gesamtausgabe). Dr. Hanke brought to my notice the existence of the MS. which I have called Weber's draft Editorial Notice (see §.IV below), and Prof. Lepsius then gave permission for me to see and to cite from this document. — Some abbreviations: AfSS for Archiv für Sozialwissenschaft und Sozialpolitik; AfGS for Archiv für Soziale Gesetzgebung und Statistik; Lebensbild for Marianne Weber, Max Weber. Ein Lebensbild [1926] (Tübingen, 1989); MWG for Max Weber Gesamtausgabe ed. Horst Baier et al. (Tübingen, 1984-). Letters by Weber within the MWG are cited as Briefe; ‘Nachlaß Max Weber’ for unpublished letters in the Geheimes Staatsarchiv Preußischer Kulturbesitz, VI. HA Nachlaß Max Weber. (shrink)

I am pleased to introduce this Symposium Edition of The Journal of Law, Medicine & Ethics, which covers a wide variety of issues central to transgender health equity, including Dr. Jamison Green’s recent history of the impact of health policy on transgender communities, Dr. M. Killian Kinney, Ms. Taylor Pearson, and Prof. Julie Ralston Aoki’s transgender equity tool for legal policy analysis, and Prof. Elizabeth Kukura’s analysis of issues facing transgender, non-binary, and gender expansive people during pregnancy and (...) childbirth. (shrink)

This article discusses the polarization of information and knowledge, a phenomenon that is increasingly relevant in different spheres of the contemporary socioeconomic dynamics. According to this notion, founded mainly on the works of Karl Marx, information and knowledge are central elements in the contradictions between capital and labour, as well as in the internal contradictions of the working class. The idea of polarization of information and knowledge offers a critical point of view against the authors who, while trying to grasp (...) the socioeconomic dynamics of our times, are captured by the enchantment of the techno-scientific progress. The article also adopts the Marxian concepts of universal labour and general intellect to argue that information, knowledge, and science are social constructions built collectively and should be treated as common goods. However, currently, the emancipatory perspective of the general intellect envisioned by Marx has been replaced by an opposite tendency: the private appropriation of the general intellect. (shrink)